Ágústínusarverðlaun Vantrúar 2013

Sigurður, sem komst í úrslit í biskupskosningunum, fær tilnefningu fyrir framfarir á sviði sálgreiningu þess ólukkufólks sem á svo bágt að það ræðst á kirkju og kristni á netinu:

Kirkjubrunar, eiginlegir og táknrænir, eru engum til góðs heldur fremur tákn um einhvers konar sturlun. Hamfarir á netsíðum gegn hinu trúarlega líka. #

Sigurvegari Ágústínusarverðlaunanna 2012 lét verðlaun síðasta árs greinilega ekki stöðva fræðastörf sín, en í þetta skiptið er framlag biskupsins á sviði trúboðsfræðinnar:

Við eigum að boða trú við jarðarfarir. Þá er fólk opið fyrir því að heyra kristinn boðskap. #

Eins og allir vita þá hefur Þjóðkirkjan verið í forrystu þegar kemur að kynlífssiðfræði. Uppgötvun Bjarna á sviði kynfræði í ár mun tryggja að svo verði einnig á 21. öldinni:

„Annan grundvöll getur enginn lagt en þann sem lagður er, sem er Jesús Kristur.” Þetta gildir ekki síður í kynferðislegum samskiptum fólks en öðrum samskiptum. #

Séra Gunnar hefur verið duglegur við trúvörn. En í þetta skiptið fær hann ekki tilnefningu fyrir trúvörn, heldur fyrir það að fletta grímunni af guðleysi, og benda á þann óhugnað sem þar býr undir:

Hin raunverulega blekking – hið sanna ópíum svo margra í dag – er sú tómhyggja guðlausrar náttúruhyggju sem gerir ráð fyrir engu að þessu lífi loknu; sú hugarró að svikarinn, ofbeldismaðurinn, morðinginn, verði ekki dæmdur og þurfi ekki að svara fyrir gjörðir sínar; að lífið hafi enga merkingu eða gildi þegar allt komi til alls og þar af leiðandi gjörðir mannsins ekki heldur; að maðurinn sé ekki undir neinn dóm settur en sinn eigin! #

Á þeim tímum þegar allra ráða þarf að leita til að styrkja veikt heilbrigðiskerfi þarf auðvitað helst að leita lausna hjá guðfræðingum. Séra Guðni fær tilefningu fyrir þessa uppgötvun á sviði barnaguðfræðilækninga:

Svo var líka önnur ástæða fyrir því að það þurfti að skíra börnin sem fyrst, því áður fyrr urðu börnin oft mikið veik og þá voru ekki til eins góð meðul og eru núna.

En foreldrarnir, skírnarvottarnir, afar og ömmur og margir aðrir voru sannfærð um að barn sem væri búið að skíra, það hefði betri vernd, af því að Guð væri búinn að blessa það, og blessunin væri eins og teppi sem væri búið að vefja barnið inní. Þessu trúði fólk, og þessu trúi ég. #

Guðvísindin veita ekki einungis svör á sviðum læknisfræðinnar. Þar er einnig að finna svör við því hvers vegna fólk verður óánægt, dapurt, yfirgangsamt og guðlaust, þökk sé Séra Örnu:

Skilaboð í þá átt að við eigum að vera eitthvað annað en við erum sköpuð til elur á óánægju (undirliggjandi ófriður, jafnvel draugagangur), einangrun, (mæta ekki í messu, eða annað félagsstarf sem boðið er upp á) depurð, (almennur leiði og athafnaleysi – aldrei fleiri á þunglyndislyfjum!) yfirgangi, (frekja, hroki, traðka og særa aðra), afskiptaleysi,(ekkert skiptir máli, ekkert er heilagt) og guðleysi, (Guði er hafnað á forsendum þess að manneskjan sé mælikvarði alls – oft kallað dýrkun sjálfsins).

Allt eru þetta sjúkdómseinkenni skammarinnar.#

Margir óttuðust það að með nýjum biskupi myndu sjálfur biskupinn yfir Íslandi ekki lengur taka þátt í Ágústínusarverðlaununum, en frú Agnes hefur sannarlega slegið á þá ótta. Frú Agnes er tilnefnd fyrir stórmerkilega uppgötvun sína í kirkjusagnfræði:

Þjóðkirkjan hefur verið í fararbroddi af kirkjum heimsins [í réttindabaráttu hinsegin fólks] og jafnvel líka hér á Íslandi af stofnunum þjóðfélagsins. #

Hér má eflaust tilnefna þá erlendu guðvísindamenn sem sömdu nýja fermingarkver Þjóðkirkjunnnar. En við látum nægja að tilnefna ritið sjálft, en í ritinu birtist stórkostleg uppgötvun sem mun nú loksins útskýra hvers vegna kristið fólk má stunda kynlíf fyrir hjónaband:

Túlka má Biblíuna með ýmsu móti þegar kemur að því að ræða um hjónaband og kynlíf. Ein túlkunin er sú að kynlífið eigi heima í hjónabandinu. Önnur túlkun er sú að í augum Guðs hefjist hjónabandið þegar fólk byrjar að stunda kynlíf. - (Con Dios, bls 92)

Hvernig getum við náð til ungs fólks? Með því að gera kristni “töff”! Ef við gætum það þá myndi það valda byltingu á kristniboðsakrinum í grunnskólum landsins. Þökk sé Séra Hildi Eir, þá munum við hugsanlega getað boðið unglingum upp á töff kristni í framtíðinni:

Upprisa Krists er í raun það eina sem er „vandræðalegt“ í kristinni trú, að öllu öðru leyti er kristin trú mjög sýnileg og áþreifanleg og kannski ef að Kristur hefði ekki risið upp þætti hún almennt meira töff.#

Upprisa Krists hefur greinilega verið guðfræðingum hugfengin síðastliðið ár, því að séra Guðrún er einnig tilnefnd fyrir uppgötvun á sviði upprisufræða. Guðrún hefur uppgötvað að þó svo að lærisveinar hafi sagt sannleikann varðandi upprisu Jesú, þá hafi þeir líklega ýkt það að hinn upprisni Jesú hafi fengið sér að borða:

Ég veit ekki hvernig er með þig en það hefur aldrei vafist neitt sérstaklega fyrir mér að trúa á upprisuna. Mér hefur aldrei þótt neitt sérstaklega undarlegt við það Jesús hafi risið upp frá dauðum því ég trú því að fyrir Guði sé flest mögulegt. Aftur á móti hefur mér alltaf þótt frekar ótrúlegt að Jesús hafi, eftir upprisuna, gengið um hér á jörðinni með blóðug sár á höndum og fótum, spjallað við fólk og jafnvel borðað með vinum sínum og snert þá.

Mig hefur alltaf grunað lærisveinana (eða höfunda guðspjallanna) um ýkjur þegar þeir sögðu frá því sem gerðist dagana eftir krossfestinguna og tómu gröfina. Eftir upprisuna. #